Gazeta Prawna – Komentarz do ustawy z 4 października 2018 r. o pracowniczych planach kapitałowych (cz. 6)

Opublikowane w Aktualności

Omawiane w dzisiejszym odcinku komentarza przepisy ustawy z 4 października 2018 r. o pracowniczych planach kapitałowych (Dz.U. poz. 2215 ze zm.; dalej: ustawa) to kluczowe rozdziały zarówno z punktu widzenia samych uczestników, jak ipracodawców. Są to m.in. postanowienia rozdziału 16, w którym ustawa opisuje przepisy karne. Następnie omówiony zostanie rozdział 18 ustawy – przepisy przejściowe i końcowe mające znaczenie zwłaszcza na etapie tworzenia PPK. Kolejna część komentarza przedstawia krótko założenia ustawy z 16 maja 2019 r. o zmianie ustawy o pracowniczych planach kapitałowych, ustawy o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych oraz ustawy – Prawo bankowe (Dz.U. poz. 1074), czyli nowelizacji, która weszła w życie 25 czerwca i zmienia niektóre przepisy istotne zarówno na etapie tworzenia, jak i funkcjonowania PPK.

Postanowienia rozdziału 16 zawierają przepisy karne. Artykuł 106 wprowadza karę za niedopełnienie obowiązku terminowego zawarcia umowy o zarządzanie PPK. Z kolei art. 107 penalizuje niedopełnienie obowiązków zawarcia umowy o prowadzenie PPK, dokonywania wpłat do PPK, zgłaszania wymaganych danych oraz prowadzenia dokumentacji związanej z obliczaniem wpłat do PPK. Istotnym z punktu widzenia pracodawców przepisem karnym jest art. 108, który przewiduje sankcje za nakłanianie do rezygnacji z oszczędzania w PPK. Przepisy rozdziału 17 w niniejszym komentarzu pominięto, ponieważ zawiera on jedynie zmiany w innych aktach prawnych.

W rozdziale 18 znajdują się przepisy doprecyzowujące, na jakich zasadach pracodawcy muszą prowadzić pracownicze programy emerytalne, aby zwalniało ich to z obowiązku tworzenia PPK. Komentowanej ustawy nie muszą bowiem stosować ci pracodawcy, którzy na dzień objęcia ich obowiązkiem jej stosowania prowadzą PPE dla co najmniej 25 proc. swoich pracowników z minimalną składką na poziomie 3,5 proc. wynagrodzenia.

Artykuł 134 zawiera harmonogram, kiedy – biorąc pod uwagę wielkość pracodawcy – pojawi się obowiązek stosowania przepisów ustawy. Dla podmiotów zatrudniających 30 czerwca 2019 r. co najmniej 50 osób obowiązek tworzenia PPK powstanie np. dopiero 1 stycznia 2020 r. Artykuł 136 ust. 1 wskazuje, dla jakich roczników tworzone są fundusze zdefiniowanej daty. Z kolei art. 144 pkt 4 określa, że pierwsze ponowne zapisanie wszystkich osób, które zrezygnowały z uczestnictwa w PPK, nastąpi od 1 kwietnia 2023 r., a kolejny powtórny zapis będzie miał miejsce w 2027 r.

Nowelizacja ustawy, która weszła w życie w ostatnim tygodniu czerwca 2019 r., m.in. rozszerza katalog osób zatrudnionych, likwiduje ograniczenie 30-krotności w przypadku odprowadzania wpłat do PPK, a także wydłuża okres ważności deklaracji obniżenia wysokości wpłaty podstawowej. Szerszy komentarz do zmian, jakie wprowadziła ona w ustawie o pracowniczych planach kapitałowych, przedstawimy za miesiąc 22 sierpnia.

Poprzednie części komentarza do ustawy o PPK ukazały się:

Pierwsza część komentarza ukazała się w tygodniku Kadry i Płace 21 lutego.

Druga część komentarza ukazała się w tygodniku Kadry i Płace 21 marca.

Trzecia część komentarza ukazała się w tygodniku Kadry i Płace 18 kwietnia.

Czwarta część komentarza ukazała się w tygodniku Kadry i Płace 23 maja.

Piąta część komentarza ukazała się w tygodniku Kadry i Płace 13 czerwca.

 

Szósta część komentarza dostępna jest tutaj
Ustawa z 4 października 2018 r. o pracowniczych planach kapitałowych (cz. 6)