Pracownikowi, którego pracodawca nie zatrudnił ponownie, mimo takiego obowiązku, przysługuje odszkodowanie w wysokości ustalonej na podstawie przepisów kodeksu cywilnego. Nie oznacza to jednak, że zawsze przysługuje ono za cały okres pozostawania bez pracy. Możliwe jest także ograniczenie jego wysokości w razie przyczynienia się pracownika do powstania lub zwiększenia szkody.

Tak orzekł Sąd Najwyższy w postanowieniu z 11 stycznia 2018 r. (II PK 234/17).

Powódka domagała się od byłego pracodawcy zasądzenia kwoty 42 003 zł za okres od 1 kwietnia do 31 grudnia 2013 r. tytułem odszkodowania za szkodę wynikającą z braku jej ponownego zatrudnienia. Firma nie podpisała z nią nowej umowy o pracę, mimo że prowadziła rekrutację na stanowisko specjalisty do spraw obsługi kadrowej (byłe stanowisko powódki) i mimo że kobieta złożyła wniosek o ponowne zatrudnienie przed upływem roku od dnia rozwiązania stosunku pracy z przyczyn niedotyczących pracownika. W sprawie we wszystkich instancjach bezsporne było, że zaszły okoliczności dające powódce podstawy do dochodzenia odszkodowania z uwagi na zaniechanie obowiązku ponownego zatrudnienia przez pracodawcę, wynikającego z art. 9 ustawy z 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników (tekst jedn. DzU z 2016 r., poz. 1474 ze zm.). Rozbieżności między stanowiskami sądów pojawiały się w zakresie określenia wysokości szkody, jakiej doznała kobieta.

Autor: Elżbieta Smirnow, radca prawny w Kancelarii Wojewódka i Wspólnicy Sp.k.

Kliknij, by przeczytać cały artykuł