Ustawodawca nie określa kryteriów wyboru instytucji finansowej zarządzającej PPK w sposób zamknięty. Podmiotom zatrudniającym pozostawiono swobodę w formułowaniu niektórych z nich, ale jednocześnie ustawa wyraźnie wskazuje, że podmiot zatrudniający powinien kierować się „najlepiej pojętym interesem osób zatrudnionych” oraz kryteriami odnoszącymi się do doświadczenia, efektywności oraz warunków oferowanych przez instytucje finansowe – pisze Antoni Kolek z Instytutu Emerytalnego.

Wchodząca w życie w 2019 roku ustawa o pracowniczych planach kapitałowych nakłada na podmioty zatrudniające obowiązek wybrania instytucji finansowej, która będzie gromadziła i pomnażała środki odkładane przez pracowników. W pierwszym etapie obowiązek zostanie nałożony na podmioty zatrudniające liczące, co najmniej 250 zatrudnionych. Co ważne, jako osoby zatrudnione ustawodawca definiuje zarówno pracowników świadczących pracę na podstawie umowy o pracę, jak również zleceniobiorców, którzy podlegają obowiązkowo ubezpieczeniu emerytalnemu i rentowemu, jak również np. członków rad nadzorczych, których wynagrodzenie jest „ozusowane”.

Ważny stan zatrudnienia na 31 grudnia 2018 roku

Obowiązek wybrania i zawarcia umowy o zarządzanie PPK w okresie od 1 lipca do 26 września 2019 r. powstanie dla tych podmiotów zatrudniających, które stan 250 osób zatrudnionych osiągną na dzień 31 grudnia 2018 r. 

Terminowe wybranie oraz zawarcie umowy o zarządzanie PPK będzie jednym z głównych obowiązków podmiotów zatrudniających. Istotnym jest, że ustawodawca przewidział sankcje karne nie tylko za nie zawarcie umowy o zarządzania PPK, ale także za niedokonanie tej czynności w określonym w prawie terminie. Wobec tego podmioty zatrudniające, co najmniej 250 osób, aby nie narazić się na karę w wysokości 1,5 proc. funduszu wynagrodzeń będą zobowiązane przeprowadzić procedurę wyboru oraz zawrzeć umowę o zarządzanie PPK obligatoryjnie do 26 września 2019 r.

Kliknij, by przeczytać cały artykuł

Autor: dr Antoni Kolek