W dniu 9 października 2020 r. weszła w życie ustawa z dnia 7 października o zmianie niektórych ustaw w celu przeciwdziałania społeczno-gospodarczym skutkom COVID-19, w ramach której wprowadzono art. 31 zy¹³ do tzw. ustawa covid. Powyższa nowelizacja wprowadza z mocą wsteczną modyfikację zasad ustalania podstawy wymiaru zasiłków pracowników z obniżonym na podstawie przepisów covidowych wymiarem czasu pracy w celu wyłączenia wpływu obniżenia na wysokość podstawy wymiaru zasiłku.

Na mocy nowego przepisu przy ustalaniu podstawy wymiaru świadczeń pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa przysługujących osobom, którym obniżono wymiar czasu pracy na podstawie art. 15g ustawy covid oraz osobom, którym na podstawie art. 15zf ustawy covid wprowadzono mniej korzystne warunki zatrudnienia niż wynikające z umów o pracę, wyłączono stosowanie przepisu art. 40 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa, jeżeli:

• obniżenie wymiaru czasu pracy lub wprowadzenie mniej korzystnych warunków zatrudnienia nastąpiło w okresie wcześniej pobieranego zasiłku oraz
• między okresami pobierania wcześniejszego i kolejnego zasiłku nie było przerwy, albo przerwa była krótsza niż trzy miesiące kalendarzowe.

Zapraszamy do zapoznania się z najnowszą informacją prawną.

INFORMACJA PRAWNA PDF