W dniu 6 sierpnia 2019 r. została ogłoszona w Dzienniku Ustaw ustawa z dnia 4 lipca 2019 r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania cywilnego oraz niektórych innych ustaw, która przewiduje wiele istotnych zmian w procedurze cywilnej, w tym również takie odnoszące się do postępowań w sprawach z zakresu prawa pracy.

Zmiany dotknęły zagadnień m.in. właściwości sądowej, zasad doręczania sądowej korespondencji czy reguł wydawania postanowień przez sąd na posiedzeniu niejawnym. Wprowadzona została także instytucja posiedzenia przygotowawczego. W kontekście zagadnień sporów toczonych na gruncie prawa pracy poniżej wskazujemy najważniejsze zmiany, na które należy zwrócić uwagę.

Zgodnie z nowym brzmieniem art. 461 § 1, wyłączono możliwość wytoczenia powództwa w sprawach z zakresu prawa pracy przed sąd, w którego okręgu znajduje się zakład pracy, jednak pozostałe kryteria decydujące o właściwości sądu pozostały bez zmian. W związku z powyższym po wejściu w życie omawianej zmiany pracodawcy powinni zaktualizować pouczenia o prawie odwołania się do sądu pracy w oświadczeniach o wypowiedzeniu umowy o pracę lub jej rozwiązaniu bez wypowiedzenia, w których wskazywali jako właściwy do odwołania sąd, w którego okręgu znajduje się zakład pracy.

Warto również wspomnieć o zmianie w treści art. 477² § 2 k.p., która pozwala sądowi I instancji na nakazanie pracodawcy, na wniosek pracownika, dalszego zatrudniania tego pracownika do czasu prawomocnego rozstrzygnięcia sprawy w wypadku wydania wyroku przywracającego go do pracy. Do tej pory powyższy przepis przewidywał taką możliwość jedynie w sytuacji uznania wypowiedzenia umowy o pracę za bezskuteczne, co czyniło go de facto martwym zapisem, ponieważ ze względu na długotrwałość procesów sądowych, praktycznie nie zdarzały się sytuacje wydania wyroku jeszcze przed końcem okresu wypowiedzenia. Natomiast powyższa nowelizacja spowoduje, że mogą mieć miejsce sytuacje, gdy pracodawca będzie musiał czasowo zatrudnić pracownika, nawet jeżeli w II instancji powództwo pracownika zostanie oddalone. Może to rodzić poważne problemy dla pracodawcy i jego interesów, w związku z czym po wprowadzeniu powyższej zmiany konieczne będzie budowanie dodatkowej argumentacji mającej przekonać Sąd I instancji, że nawet w wypadku przywrócenia pracownika do pracy, nie powinien nakładać na pracodawcę obowiązku zatrudniania pracownika do czasu prawomocnego rozstrzygnięcia. Ma to znaczenie, ponieważ powyższy przepis nie nakłada na Sąd obowiązku orzeczenia takiego nakazu, a jedynie daje możliwość uwzględnienia wniosku pracownika w tym zakresie.

Powyższe zmiany wejdą w życie po upływie 3 miesięcy od dnia ogłoszenia ustawy.

INFORMACJA PRAWNA PDF