Przepisy planowanej ustawy o pracowniczych planach kapitałowych powinny zostać dostosowane do obecnie istniejących instytucji III filaru emerytalnego. Tymczasem zapowiadane w doniesieniach medialnych „wygaszenie” PPE po wejściu w życie systemu PPK nie leży w interesie ani pracodawców, ani tym bardziej pracowników.

Zapowiadana już od dłuższego czasu ustawa o pracowniczych planach kapitałowych może stanowić kamień węgielny do zmian w filozofii polskiego systemu emerytalnego. [Jak pisaliśmy w DGP nr 26 z 6 lutego, projekt ustawy wprowadzającej PPK zostanie skierowany przez Ministerstwo Finansów do konsultacji w połowie miesiąca. Nie będzie w nim znaczących korekt, poza liberalniejszym potraktowaniem mikroprzedsiębiorców. Byliby oni zwolnieni z obowiązku zawierania umowy na prowadzenie PPK, gdyby nie chciał tego żaden z pracowników – red.].

Stojąca za pomysłem PPK idea upowszechnienia dzisiejszego III filaru emerytalnego (a niewykluczone, że wkrótce – po likwidacji OFE – faktycznego II filaru systemu emerytalnego) może w perspektywie nie tylko doprowadzić do zwiększenia poziomu oszczędności Polaków, lecz także częściowo zmienić pesymistyczny obraz wysokości przyszłych świadczeń emerytalnych. To jednak pieśń przyszłości. To, co budzi największe zastrzeżenia, to przede wszystkim informacje o spodziewanym wpływie zapowiadanych PPK na obecnie istniejące instrumenty III filaru, a przede wszystkim pracownicze programy emerytalne.

Przeczytaj cały artykuł: kliknij tutaj