Do jej wdrożenia nie wystarczy stosowanie samych przepisów o funduszach inwestycyjnych. Spełnić trzeba także wymogi prawa pracy, np. odpowiednio skonstruować zapisy o reduktorach premii.

Obowiązkiem towarzystw funduszy inwestycyjnych jest opracowanie i wdrożenie polityk wynagrodzeń dla najważniejszych pracowników – tych, których praca ma istotne znaczenie w kontekście ryzyka inwestycyjnego – na zasadach ramowo określonych przez ustawodawcę. O ile jednak samo opracowanie takiej polityki i dostosowanie jej do wymogów zawartych w przepisach nie budzi wątpliwości, o tyle problematyczne może być jej skuteczne wdrożenie. Wymaga to bowiem uwzględnienia m.in. przepisów prawa pracy. Ich pominięcie może skutkować nawet przegraną przed sądem pracy, a także spowodować, że realizacja obowiązków nałożonych na TFI będzie niepełna.

Wciąż z problemami

Obowiązek opracowania i wdrożenia polityk wynagrodzeń nałożyła na TFI ustawa z 31 marca 2016 r. o zmianie ustawy o funduszach inwestycyjnych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 615) z dniem z 4 czerwca 2016 r. Jednak mimo że od daty wejścia w życie przepisów upłynął już ponad rok, nadal pojawiają się pytania z nimi związane. Chodzi m.in. o art. 47a ust. 1 ustawy z 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych i zarządzaniu alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi (t.j. 2016 r. poz. 1896 ze zm.; dalej: ustawa o funduszach inwestycyjnych).

Z przepisu tego wynika, że polityka wynagrodzeń powinna odnosić się do:

● członków zarządu TFI,

● osób podejmujących decyzje dotyczące portfela inwestycyjnego funduszy,

● osób pełniących funkcje z zakresu zarządzania ryzykiem,

● osób wykonujących czynności nadzoru zgodności działalności TFI z prawem.

Natomiast szczegółowe zasady, jakim powinna odpowiadać polityka wynagrodzeń, zostały określone w rozporządzeniu ministra finansów z 30 sierpnia 2016 r. w tej sprawie (Dz.U. z 2016 r. poz. 1487; dalej: rozporządzenie).

Przeczytaj cały artykuł…