Renta stała to renta orzeczona na czas określony dłuższy niż 5 lat wobec ustalenia trwałej niezdolności do pracy. Tak wynika z wyroku Sądu Najwyższego z 2 marca 2017 r. (I UK 100/16).

Sąd okręgowy przyznał wnioskodawcy rentę na stałe z tytułu całkowitej niezdolności do pracy z uwagi na fakt, iż biegli sądowi stwierdzili, że całkowita niezdolność do pracy zainteresowanego jest trwała. Sąd apelacyjny uwzględnił częściowo apelację Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, przyznając wnioskodawcy rentę z tytułu całkowitej niezdolności do pracy na okres 5 lat.

Zaskarżonym wyrokiem sąd pierwszej instancji ustalił prawo ubezpieczonej do renty na stałe, opierając się na opinii biegłych sądowych, że całkowita niezdolność do pracy ubezpieczonej jest trwała. W ocenie sądu apelacyjnego zaskarżony wyrok powinien ulec zmianie w zakresie czasu przyznania świadczenia rentowego. Stosownie bowiem do art. 59 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy z 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (dalej: ustawa emerytalna) o przysługiwaniu renty stałej decyduje trwała niezdolność do pracy. Gdy niezdolność do pracy jest okresowa, przysługuje renta okresowa. Sąd apelacyjny odniósł się do stanu prawnego obowiązującego przed 1 listopada 2005 r. i do art. 13 ustawy emerytalnej.

Kliknij, żeby przeczytać artykuł…