Zgodnie z projektem ustawy o pracowniczych planach kapitałowych (PPK) środki wpłacane do PPK będą pochodziły z trzech źródeł: od pracodawców, od pracowników oraz ze środków Funduszu Pracy. W ramach PPK będą opłacane tak składki obligatoryjne (podstawowe), jak też fakultatywne (dodatkowe). Wszystkie te składki określone są jako procent od indywidualnego wynagrodzenia uczestnika PPK. Przewidziano też zasilenia ze strony Funduszu Pracy, uzależnione od spełnienia przez uczestnika PPK określonych warunków w zakresie gromadzenia środków w PPK.

Zasilenia obligatoryjne – składki podstawowe do PPK

Dwie obowiązkowe składki podstawowe:

• składka podstawowa pracodawcy w wysokości 1,5% wynagrodzenia
• składka podstawowa uczestnika w wysokości 2% wynagrodzenia

Powyższe składki będą równe jako % wynagrodzenia dla wszystkich uczestników i muszą one być łącznie (w wysokości 3,5%) opłacane w przypadku każdego uczestnika PPK. Składki naliczane będą od każdego składnika wynagrodzenia, od składników wynagrodzenia miesięcznego w terminie do 15 dnia następnego miesiące, a od składników za okresy dłuższe – w terminie wypłaty tych składników.

Zasilenia dobrowolne – składki dodatkowe do PPK

Tak pracodawca, jak też pracownik mogą na zasadzie dobrowolności zadeklarować wnoszenie składek dodatkowych do PPK. W przypadku pracownika określa on samodzielnie wysokość składki dodatkowej, która nie może przekroczyć 2% wynagrodzenia. Nie ma ograniczeń co do sposobu określenia dokładnej wysokości tej składki np. może ona wynieść 1,99% czy 0,87% wynagrodzenia. Może ona być zróżnicowana pomiędzy poszczególnymi uczestnikami PPK. Natomiast inaczej wygląda sytuacja w przypadku składki dodatkowej pracodawcy. Wysokość tej składki ustala samodzielnie pracodawca w treści umowy o zarządzanie PPK, a maksymalnie może ona wnosić 2,5%. Co do zasady, składka dodatkowa pracodawcy powinna być równa dla wszystkich pracowników danego pracodawcy, chyba że zostanie zróżnicowana ze względu na staż zatrudnienia u pracodawcy. Ustawa nie określa bardziej szczegółowych zasad zróżnicowania tej składki.

Zasilenia ze strony Funduszu Pracy

Celem wzmocnienia atrakcyjności oszczędzania w ramach PPK przewiduje się zachęty w postaci opłacanej do końca 2020 roku jednorazowej składki powitalnej w kwocie 250 zł oraz wprowadzenia corocznych dopłat rocznych w wysokości 240 zł, które będą zasilały rejestry tych uczestników PPK, którzy w danym roku kalendarzowym odprowadzą określoną minimalną kwotę składek. W warunkach roku 2018 byłaby to kwota 441 zł, której zebranie ze składek podstawowych uprawniałoby uczestnika do otrzymania dopłaty rocznej. Tak składka powitalna, jak też dopłaty roczne finansowane będą bez pośrednictwa pracodawcy ze środków Funduszu Pracy. Pracownik uprawniony jest do otrzymania po jednej składce powitalnej oraz corocznej dopłacie rocznej.

Podstawa wymiaru składek do PPK

Podstawą wymiaru wszystkich składek do PPK jest wynagrodzenie uczestnika PPK, które zgodnie z definicją zawartą w ustawie stanowi podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie emerytalne i rentowe uczestnika, o której mowa w ustawie z dnia 13 października 1998 roku o systemie ubezpieczeń społecznych z wyłączeniem podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe osób przebywających na urlopie wychowawczym oraz pobierających zasiłek macierzyński lub zasiłek w wysokości zasiłku macierzyńskiego, bez stosowania ograniczenia, o którym mowa w art. 19 ust. 1 tej ustawy. Jest to nowa niespotykana do tej pory w innych przypadkach podstawa wymiaru.

Powyżej omówiono jedynie niektóre aspekty projektu ustawy o PPK w zakresie zasileń. Zastrzegamy, że powyższe zostało opracowane na podstawie projektu ustawy, który może ulec zmianie w procesie legislacyjnym.