Pojęcie części zakładu pracy w art. 231 k.p. nie może być sprowadzone do samych zadań. Jednocześnie o istnieniu części zakładu pracy (jako jednostki gospodarczej) nie zawsze decyduje jej wyposażenie w środki materialne umożliwiające wykonywanie zadań, a w rezultacie nie zawsze nieprzejęcie tych środków uniemożliwia uznanie, że doszło do transferu części zakładu pracy.

Tak orzekł Sąd Najwyższy w wyroku z 17 maja 2012 r. (I PK 180/11).

W 2004 r. szpital ogłosił przetarg na usługi sprzątania i dezynfekcji, który wygrało konsorcjum firm A. spółka z o.o. i A. spółka z o.o. Umowa zawarta na 36 miesięcy przewidywała przejęcie od szpitala 113 pracowników. Konsorcjum A. wygrało też kolejny przetarg na następne 36 miesięcy. Od 1 czerwca 2004 r. powódki pracujące wcześniej w szpitalu stały się pracownicami A. spółki z o.o. na mocy art. 231 k.p. Nadal wykonywały tę samą pracę, zmieniła się jedynie nazwa ich stanowisk. Przetarg w 2010 r. wygrała spółdzielnia. W zawartej z nią umowie nie wskazano na konieczność przejęcia pracowników. Spółka A. powiadomiła jednak działające w szpitalu związki zawodowe, że spółdzielnia jest nowym pracodawcą.

CAŁY ARTYKUŁ