Na takim stanowisku stanął Sąd Najwyższy w wyroku z 11 maja 2017 r. (II UK 213/16).Decyzją z 28 maja 2014 r. ZUS odmówił ubezpieczonemu prawa do świadczenia przedemerytalnego. W odwołaniu od decyzji ubezpieczony zarzucił, że rozwiązanie z nim stosunku pracy nastąpiło z powodu likwidacji przedsiębiorstwa z przyczyn ekonomicznych, w związku z czym spełnił on warunki do nabycia prawa do świadczenia przedemerytalnego na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy o świadczeniach przedemerytalnych. Jednak sąd okręgowy oddalił odwołanie ubezpieczonego, a następnie oddalona została również apelacja. Uzasadniając powyższe orzeczenia sądy ustaliły, że ubezpieczony był zatrudniony w ramach stosunku pracy od 1 stycznia 2005 r. u syna prowadzącego jednoosobową działalność gospodarczą. Do 2011 r. syn powoda zatrudniał przy tej działalności 9 pracowników. Jednak z uwagi na brak stałych dostaw odpadów do utylizacji, od połowy roku zaczął sukcesywne zwolnienia. Od maja 2012 r. w zatrudnieniu pozostał jedynie ubezpieczony, którego stosunek pracy rozwiązał się 31 października 2012 r. skutkiem wypowiedzenia ze względu na likwidację stanowiska pracy z przyczyn ekonomicznych. W chwili dokonywania wypowiedzenia, syn ubezpieczonego faktycznie nie prowadził już działalności gospodarczej, a z 22 listopada 2012 r. formalnie ją zawiesił.

Do dnia rozwiązania stosunku pracy ubezpieczony miał ukończone 62 lata i posiadał 33 lata, 10 miesięcy i 19 dni okresów składkowych i nieskładkowych. Następnie od 26 kwietnia 2013 r. był zarejestrowany jako osoba bezrobotna, pobierał zasiłek dla bezrobotnych przez ponad 180 dni.

Sądy, rozpatrując odwołanie, uznały, że o likwidacji pracodawcy nie można mówić, gdy jest nim osoba fizyczna. Taki pracodawca może bowiem zamknąć i wyrejestrować działalność, lecz mimo to nadal istnieje jako podmiot zatrudniający pracowników – osoba fizyczna.

Kliknij, żeby przeczytać artykuł…