Pracę zdalną, tj. pracę świadczoną poza siedzibą pracodawcy, można nazwać prawdziwym pracowniczym hitem czasów COVID-19. W 2020 r. tam, gdzie do tej pory było to niemożliwe do przeprowadzenia, właśnie okazało się, że stało się możliwe. W firmach, gdzie nie wyobrażano sobie wcześniej pracy zespołowej w rozproszeniu, tego rodzaju rozwiązania nagle się sprawdziły. Co więcej, polubili je z różnych względów pracownicy, bo i pospać można dłużej, i nie zawsze trzeba było myć włosy z rana, a przy okazji w czasie pracy w domu można posłuchać ulubionego Led Zeppelin, nie uprzykrzając życia innym. Niektóry pokochali pracę zdalną. I to do tego stopnia, że teraz, gdy wraca możliwość standardowego świadczenia pracy, wcale się do tego nie garną. Ale jak się okazuje, ten powrót może nie być najłatwiejszy z punktu widzenia nie tylko pracownika.

Może być wyzwaniem także z punktu widzenia pracodawcy. Teraz, gdy na horyzoncie widać już gdzieś normalność, przychodzi czas, gdy trzeba tę sytuację normalizować i uregulować. Dlatego też w pierwszej połowie 2021 r. światło dzienne ujrzał rządowy projekt nowelizacji Kodeksu pracy w zakresie wprowadzenia pracy zdalnej. Można się spodziewać, że jeśli po drodze nie zajdą wydarzenia w rodzaju wybory parlamentarne czy czwarta fala pandemii, uniemożliwiające efektywne funkcjonowanie państwa polskiego, to w ciągu najbliższych miesięcy przepisy w tym zakresie wejdą do porządku prawnego polskich pracodawców. Warto więc już dzisiaj wiedzieć, jak ustawodawca widzi praktyczne wdrożenie przepisów o pracy zdalnej na poziomie zakładu pracy.

Autor: dr Marcin Wojewódka, radca prawny

PRZECZYTAJ CAŁY ARTYKUŁ